Een bijzondere ontmoeting
En dan heb je ineens een naam. De naam van de nabestaande van wie je vader de donornier, dit jaar 26 jaar geleden, heeft mogen ontvangen.
Dat vind ik best een beetje ‘raar’ maar vooral ook spannend… de afgelopen 26 jaar weet je eigenlijk niets van hun. Geen naam, geen adres. Het was altijd heel anoniem.
Zoals jullie weten heb ik vorig jaar een bedankbrief gestuurd naar deze nabestaande:
https://www.transplantatiestichting.nl/nieuws/elk-jaar-een-roos
Zij hebben daarop gereageerd. In hun brief gaf de familie aan dat ze open staan voor een ontmoeting. Dat staan wij ook en ik ben dus contact gaan leggen met de transplantatie coördinator. Sinds vandaag heb ik dus een naam gekregen én een mailadres.
Dit weekend ga ik een mail sturen. Voor het eerst dus een rechtstreeks contact waarbij we gaan kijken of het tot een daadwerkelijke ontmoeting kan komen.
Die ontmoeting gaat met stip de meest bijzondere en emotionele ontmoeting van mijn leven worden. Want dan kan ik eindelijk na 25 jaar in gedachten deze familie bedankt te hebben, dit nu echt persoonlijk doen.
Ik hou jullie op de hoogte!
Lieve groeten,
@ngel@naconda
Onderwerp: Een bijzondere ontmoeting
Datum: 18-01-2014
Door: Brigitta Kollmann
Onderwerp: Eindelijk
Kanjer van me ik hou van jou...en ik ben en voel me bevoorrecht dat je mijn dochter bent.
Liefs mamma
Datum: 18-01-2014
Door: Wim van Egmond
Onderwerp: Een bijzondere ontmoeting
Datum: 17-01-2014
Door: @ngel@naconda